Ακουω τη βροχη,για σενα μου μιλαει
πως χανεσαι τις νυχτες καπου στο πουθενα
εκει που δεν μιλανε για αγαπες ματωμενες
και το φεγγαρι χανεται μες τη συννεφια...
Μα δεν μπορω να αγγιξω τα ονειρα σου
με τη σιωπη μου χιλιες λεξεις να σου πω
Οταν ο ηλιος θα παψει ν ανατελλει
Ισως τοτε να παψω να σου λεω Σ αγαπω
Περπατας στα συννεφα,μαζι με τους αγγελους
και σου χαριζω της αγαπης τα φτερα
Τ αστερια τωρα σβησανε...θα φεξει οπου να ναι
Ξημερωνει τ ονειτο μου...και φευγεις μακρια
Μα δεν μπορω να αγγιξω τα ονειρα σου
με τη σιωπη μου χιλιες λεξεις να σου πω
Οταν ο ηλιος θα παψει ν ανατελλει
Ισως τοτε να παψω να σου λεω Σ αγαπω
Θελω να κανω τον πονο σου τραγουδι
να τ ακους, οταν κλαις καμια φορα
για να διωχνει ..η μουσικη τα δακρυα σου
και με τα λογια μου...να φευγει η μοναξια...
Μα δεν μπορω να αγγιξω τα ονειρα σου
με τη σιωπη μου χιλιες λεξεις να σου πω
Οταν ο ηλιος θα παψει ν ανατελλει
Ισως τοτε να παψω να σου λεω Σ αγαπώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου