ΜΟΥΣΙΚΟΥΛΑ...

Ακόμα κι αν λείπεις είσαι μαζί μου

Παγώνουν οι νύχτες, αδειάζουν οι μέρες
Ξεφτίζουν των φίλων οι καλημέρες
Πολλές ανάσες, τελειώνει ο αέρας
ασήκωτο βάρος το τέλος της μέρας

Ακόμα κι αν έφυγες είσαι κοντά μου
Είσαι η όαση στην ερημιά μου
Ακόμα κι αν λείπεις είσαι μαζί μου
Κάνεις παράδεισο την κόλαση μου

Η πόλη με πνίγει, μα εγώ δραπετεύω
Τα ματιά σου δρόμοι, που μέσα ξεφεύγω
Η πόλη με πνίγει απλά κοίταξε με
σ' αλλιώτικους κόσμους, φυγάδεψε με

Ακόμα κι αν έφυγες...






Αν ακούς απόψε

Δεν ξέρω απόψε πως περνάς
σε ποια γωνία ακουμπάς
Ποιο δρόμο διάλεξες να πας
και ποια ιστορία κουβαλάς

Απόψε, αν θα βγεις απόψε,
μην πας μακριά
Αν μ' ακούς απόψε,
μην πεις τίποτα

Όλοι εδώ τρέχουν στα τυφλά
κυνηγημένα αρπαχτικά
Δεν έχουν μείνει μυστικά
ξεκλειδωμένη μου καρδιά

Απόψε, αν θα βγεις απόψε,
μην πας μακριά
Αν μ' ακούς απόψε,
μην πεις τίποτα






Ένας κόμπος η χαρά μου

Άσε με πάλι να σου πω
για χρόνια περασμένα
για τα τραγούδια που αγαπώ
τα παραπονεμένα

Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα ρθεις
στάλα στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς

Άσε με πάλι να ρωτώ
ο χρόνος τι θα φέρει
ο ήλιος και ο κεραυνός
μου στήσανε καρτέρι

Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα ρθεις
στάλα στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς